بدون حلقه ات یارب

 جهان در جان من لبریز و من حیران در خوابم

چو می جویم ترا در خود، نمی یابم ، نمی یابم

کویری  تشنه  کامم ، پی باریدن  باران

ببار بر من که بی لطفت ترا هرگز نمی یابم

« چه داند جزء  راه کل خود را   -  مگر  هم کل فرستد رهنمونم »

صدایت می زنم جانا ، نگاهم  کن که رحمانی

بدون  حلقه ات  یارب ، نشان از تو نمی یابم

تنم  تب  دارد و گردم  پی درمان  بی تابی

ببار بر جان تب دارم  که درمانی نمی یابم